محراب نوابی یکتن از فعالین سیاسی موضوع تذکره ها برق را این چنین مورد تحلیل و بررسی قرار داده است :
شناسنامه های الكترونيكى
حق شهروندی و یا گروگانگیری سیاسی؟!
گروگانگیری
سیاسی از تذکره های الکترونیکی
تلاش نموده ام با طرح، سه پرسش، برخی مسایل مهم ملی را در یک زمینه مورد
بحث قرار بدهم و امیدوارم با دریافت پاسخ حقیقت باوران ازیکسو و واقعیت ستیزان از سوی دیگر، در صفحات مجازی و
مطبوعات قابل دسترس عامه، به درک ماهیت شناسنامه
برقی و نظام الكترونیک ( حکومت داری برقی) در ساختار حاکمیت قومی افغانستان پی برده
باشم. پرسش ها ی مورد نظر این ها اند:
۱- آیادولت اراده برای توزیع شناسنامه های برقی دارد؟
۲-
دلیل تاخیر شناسنامه های الکترونیکی از طرف
دولت چیست؟
۳-
شناسنامه های برقی حق شهروندی است و یا گروگانگیری
سیاسی؟
این سوالاتی اند که اغلباْ شهروندان از خود و یا دولت می پرسند، توزیع شناسنامه های برقی برای شهروندان یک کشور
بسیار حیاتی و باعث اعتبار و اعتماد است. شناسنامه های برقی از آن جهت با اهمیت است
که آمار و احصاییه دقیقی از نفوس کشور اراییه می دهد، این مساله کمک مینماید تا دولت
شفافیت لازم را بوجود آورد و مانع تقلب در انتخابات شود. به
نظر بنده اساسی ترین عامل عدم توزیع شناسنامه های برقی در حال و گذشته ترس کسانی است
که درکشورکثرالقومی خود را اکثرت خوانده اند، خودرا بصورت اشباع کاذب، مالک این سرزمین
می دانند و شدیدا در این دلهره و نگرانی بسر می برند که، با توزیع شناسنامه ها تشت
رسوایی شان از بام فرو می افتدو واقعیت های تکان دهنده از پس پرده بیرون می آید. شناسنامه علاوه از داشتن ماهیت
مدرک هویتی شهروندان یک کشور، اهمیت به سزایی در برنامه های رفاهی، تعلیمی و طرح های
کلان ملی و مملکتی دارد. با ارایه ی گزارشات
کاذب و احصاییه های جعلی در دوران محمد داودخان،
نورمحمد ترکی، دکتر نجیب الله و در دوره موقت ( گذار ) تحت حمایت جامعه جهانی
در افغانستان، بصورت نسبتاْ دقیق سنجش نفوس
و سرشماری تخمینی ازسوی اداره ثبت احوال نفوس کشور، محاسباتی صورت گرفته است. حقیقت این سنجش ها روی ارایه
ارقام غیر قابل تصور برای برادران خود اکثریت شمار، تاکید و ترکز دارد. اقوام پشتون در هرنوبت از سرشماری های سنتی و نادرست، روش های
علمی را نه پذیرفته و با ارایه تخمین های تقریبی و خود بیشتر شماری، ارقام من دراوردی و اغراق آمیزی را برای قومیت خویش،
مشخص نموده اند. نشروپخش ارقام جعلی و بسیار غیر واقعی، از سوی دولت مردان جعل
باور و خود اکثریت ساز پشتون، متاسفانه با استفاده از نقش پررنگ قومی آنها در ساختار
قدرت های خاندانی و بعداْ قومی در جامعه فاقد احصاییه علمی وشمارش واقعی، صورت گرفته است. این ارقام بنابردلایل معینی درگرو یک عده فاشست
های قومی، طایفه پرست و تک محور قرارگرفته
و تعصب قومی ایشان به آنها اجازه داده است که ۲۷ درصد جمعیت خودرا دوچند سازند و دوچند هر
قومی را به ۵۰
درصد تقلیل بدهند. همان
تعصب قومی باعث شده است که، هنوز درکشور ما احصاییه نباشد، سرشماری نباشد و تعداد جمعیت
هر قوم و زبان مشخص نشود؛ تا مگر دروغ های شاخدار و بسیار ظالمانه آنها بر ملا نشود.
فرهنگ قبیله ای آنها اجازه نمی دهد که از سر خر لجاجت خود پاین بیاند و کشور را از
ورطه فقر و بدبختی نجات بدهند. كه در نبود
شناسنامه های برقی حق مردم ضایع و روند مردم سالاری صدمه می بیند. قانون اساسی کشور
حاکمیت را از آن مردم می داند و مردم مکلف اند تا از طریق آرای خود، سرنوشت کشور را
تعیین نمایند و خودرا نیز در جامعه تعیین سرنوشت کنند. از آنجائیکه هویت هر قوم را
زبان مادری شان تشکیل می دهد، توجه نکردن به
آن بحران هویتی را بوجود می آورد که این مساله برای هویت جمعی و تمدنی ما فاجعه بار
است. چنانچه اگرذکر هویت اتنیکی هر شهروند،
جمعیت شهر ها و ولایات کشور به گونه یی دقیق و واقعی آن معلوم شود، سلامت برگزاری انتخابات سالم ( هم ریاست جمهوری
و هم شورا های ولایتی!) شفاف و عاری از تقلب و تخلف بوده، صحت انتخابات به نفع مردم،
در ساختن دولت برخاسته از انتخابات، قویاْ تضمین خواهد شد. هموطنان و شهروندان آگاه افغانستان!
۴-
اکیدا تاکید نمایید که توزیع شناسنامه های
الكترونيكى، بدون تاخیر از سرگرفته شود.
۵-
در توزیع شناسنامه های الکترونیکی باید هویت
اصلی هر قوم بصورت جدا ومشخص درج شود و کلمه افغان صرفاْ برای پشتونها کار برد دارد
و بس.
۶-
هویت تمام ملیت های ساکن در جغرافیایی کشور
به زبان مادری شان درج شود و این مطالبه را خط سرخ بنامید.